25 Şubat 2016 Perşembe

Kardeşlerin arasındaki yaş farkı


"Sizce kardeşlerin arasındaki yaş farkı ne olmalıdır?" sorusunu çok defa aldım. Tecrübelerimden yola çıkacak olursak bence bu sorunun cevabı her aileye göre farklılık gösterecektir.


Ben her defasında minumum yaş farkıyla kardeş doğurmanın en doğru karar olduğunu düşünsem de, ilk bebek, çok zor bir bebeklik ve çocukluk dönemi geçirdiyse, bu karar anneyi yıllarca ertelemeye itebilir.

Derin zor bir bebeklik ve çocukluk dönemi geçirdi. Tabii bu zorluk sadece benim açımdandı. Emmiyor, mama yemiyor, uyumuyordu. Biraz büyümeye başlayınca çocuğu duvarlardan indiremedik😆 Çok hareketli, dur durak bilmeyen, yorulmayan, susmayan bir çocuktu. Dolayısıyla benim kardeş kararı vermem pek mümkün olmadı çünkü o anaokuluna başlayana kadar kendimde değildim. İnsanlar hadi kardeş zamanı geldi dediklerinde aman Allah korusun demekten kendimi alamıyordum. Çünkü tekrar aynılarını yaşamaktan korkuyordum ve zaten ben daha rahatlığa ermemiştim. Derin anaokuluna başladı derken öğretmeni bana sürekli Derin'in kardeşe ihtiyacı olduğunu söylüyordu. Ama geçirdiğim en rahat sene o seneydi diyebilirim, 5 senenin sonunda ancak dinlenebilme fırsatı bulmuştum. 

Derin 1. Sınıfa başlamak üzereyken ufak ufak 2. bebek fikrine alıştırmıştım kendimi çünkü Derin bir kardeşi olmasını çok çok istiyordu. Bu karar kesinlikle ilk çocuk anlayabilecek bir yaştaysa onun fikrine önem verilerek alınması gerekiyor. Ben Derin istemeseydi sanırım bir kardeş düşünmezdim. Derin'le Yamaç arasında 6.5 yaş fark var. Bu fark kardeşiyle ilgilenebilmesi, bana yardımcı olabilmesi ,(tüm işi büyük çocuğa yükleyen ailelerden nefret ediyorum! Unutmayın, o bebeğinizin bakıcısı yada sizin hizmetçiniz deği!) beni anlayabilmesi ve kendini ifade edebilmesi açısından güzel bir fark. Fakat anne için sil baştan başlamak demek malesef. Ben korktuğum herşeyi yaşadım. Aynı zorluklarla büyüttüm Yamaç'ı da. O yüzden rahata kavuşmam için bir 5 sene var önümde... Bence, büyükler çok haklı. Hep ardarda doğurun, hepsi birarada büyüsün derler ya, evet anne için büyük zorluk, belki birkaç yıl kendine gelemeyek ama hepsi aynı anda büyüdükleri için de aynı anda rahatlayacak. Örneğin ben daha 4 sene sonra Yamaç'ın ilkokula başlayacağını düşününce inanılmaz sıkılıyorum. 4 sene sonra yine sil baştan aynı maraton.... 

Bu yaş farkı, tabi bu durum çocuktan çocuğa farklılık gösterebilir, bizde kıskançlık, agresiflik gibi durumlara yol açmadı. Tabii ki zaman zaman dillendirilmese de hissettiğim zamanlar oldu, ama bunları da çok kolaylıkla atlatabildik. Derin Yamaç'a çok bağlı. Çok korumacı, çok ince, adeta bir küçük anne:) 1-2 yaş fark veren anneler 2 tane bebek büyüttükleri için tabii ki fazla zorluk çekeceklerdir. Ama ha 1 ha 2🙈 
Benim düşündüğüm 2 tane fikir var; ya 1-2 yaş fark verilip hem anne aynı anda biraz rahatlayacak bu, doğum kiloları, psikolojisi açısından da mantıklı, ya da 6-8 yaş fark verilip ilk çocuğun daha kolay bir çocukluk geçirmesini sağlamak. Bu da anne için silbaştan başlamak demek olsa da eğer size yardım eden birileri yoksa vereceğiniz en doğru karar oluyor. Varsa zaten bunu asla düşünmeyin kesinlikle arka arkaya doğurun derim😄 7 yaştan fazlası bana göre düşünce dışı bir olay olarak kalmalı. 10 yaş, 15 yaş, 25 yaş fark olanları duyuyorum. Bu bana hiç mantıklı gelmiyor. Hem anne açısından, çünkü erken yaşta anne olmakla ileriki yaşlarda anne olmak çok farklıdır, ben bile çok sorun yaşadım, hemde çocuklar açısından kuşak farkı olacağı için paylaşım güçlükleri doğurabilir. Çocuk sayfasını 28-30 yaşlarında kapamak (bir sorun yoksa, mümkünse) bana göre en doğru olanı. Yani söyleyeceğim o ki ben zaman zaman kardeş şart diil desem de kardeş mükemmel birşey. Bencil olup çocuklarınızı kardeşsiz bırakmayın. Hatta cesaretiniz ve gücünüz varsa 3-4 tane doğurun. 😇😇

Sevgiler Pelin

5 yorum:

  1. Söylediklerinize bir örnek vermek istiyorum.Bugün otobüste ilkokul çağında bir kız ,annesiyle kardesi otobüse bindikten sonra bebek arabasını kendisi katlayıp otobüse binmek zorunda kaldı.Ancak binemedi.Otobüsten biri yardım etmese aşağıda kalacaktı.Durumuna üzüldüm ama elden birşey gelmiyor.

    YanıtlaSil
  2. Bende 2 çocuklu bir ailede büyüdüm, kardeşim 3 yaş küçük ve çalışan bir annemiz vardı, anneanne büyüttü. Şimdi şöyle düşünün 3 yaşında daha bebeklik-çocukluk arasında bir yaştayım ve bir anda abla sıfatım gelmiş tabii ki ilgi bölünüyor kimse bölünmüyor demesin, annemin ki zaten çalışıyor bana ayıracağı zaten kısıtlı vakit 2'ye ayrılmış durumda. Kıskançlık had safhada oldu ve kardeşime vurduğum eziyet ettiğim zamanlarda çok oldu. Kardeşimle hiç bir zaman abla-kardeş ilişkim olmadı (ta ki evlenene kadar) o yüzden kardeş şart lafına asla inanmıyorum bu arada kardeşim olduğu için çok mutluyum en iyi arkadaşım sırdaşım evet ama şart olayında ben yokum. sevgiler

    YanıtlaSil
  3. Ilk çocuk tecrübesizliği,cahilligi diye bişey var. Yada ben öyleyim. Daha fazla önce eleyip sık sokuyorum,bi türlü biseylerden vazgecemeyip saplantili kedi kuralli buyutuyorum eceyi. (19aylik) zaman zaman kendime gelsemde diyorum ki ikinci cocugumda asla bunları bunları yapmicam.. Daha rahat daha geniş davranicam.. Ben de yemesi içmesi uyumasi çok çok zor bi çocuk buyutuyorum. Deli gibi ikinci cocugu istesem de psikolojime guvenemedigim için kızımın anaokuluna başlamasını bekliyorum..

    YanıtlaSil
  4. Klavye magdurlugu yaşamışım özür diliyorum. Umarım ne yazdığımı anlamışsınızdır 😕

    YanıtlaSil
  5. Klavye magdurlugu yaşamışım özür diliyorum. Umarım ne yazdığımı anlamışsınızdır 😕

    YanıtlaSil